Celem zajęć będzie przedstawienie antysemityzmu jako złożonego zjawiska, które na różne sposoby naznaczyło historię europejskich, a następnie także pozaeuropejskich, społeczeństw. Kluczową kwestią będzie rekonstrukcja kulturowo-społecznych mechanizmów odpowiedzialnych za postrzeganie Żydów jako innych i obcych oraz zwrócenie uwagi na wielość teorii dążących do wyjaśnienia genezy oraz trwałości antysemickich uprzedzeń. W trakcie zajęć omówimy zarówno teologiczny wymiar chrześcijańskiej wrogości wobec Żydów, jak i uwarunkowania społeczno-ekonomiczne, w których rozwijała się ona w Europie. Następnie skupimy się na tym, jak ewoluowało postrzeganie żydowskiej odmienności oraz zastanowimy się nad rolą, jaką postawy antyżydowskie odegrały w kształtowaniu się europejskich nacjonalizmów. Szczególną uwagę poświęcimy specyfice antysemickiego rasizmu, którego tragiczną kulminacją była Zagłada Żydów podczas II Wojny Światowej. Przedmiotem analiz będą także te formy antysemityzmu, które uwidoczniły się w okresie powojennym. W tym kontekście zajmiemy się między innymi tzw "nowym antysemityzmem", którego geneza łączona jest z rozwojem konfliktu palestyńsko-izraelskiego, oraz skupimy się na zjawisku określanym mianem "antysemityzmu wtórnego". Zasadniczym celem zajęć będzie zapoznanie uczestniczek i uczestników z najważniejszymi konceptualizacjami antysemityzmu, które rozwinęły się na gruncie filozofii, socjologii i antropologii, a także z debatami, które konceptualizacje te wzbudziły, zarówno w środowisku akademickim, jak i w sferze publicznej wielu współczesnych społeczeństw.