Tezą wyjściową proponowanych zajęć jest, że za tym, co poszczególne nauki eksponują w ramach swoich autoprezentacji, kryją się nieeksponowanie, a nie zawsze też krytycznie uświadamiane „wirtualne” odniesienia i przestrzenie, które także w istotnym stopniu odpowiedzialne są za sukcesy badawcze (a czasem badawcze niepowodzenia) przedstawicieli tych nauk. Są to z jednej strony aksjomaty, aporie, intuicyjne wyobrażenia przestrzeni badawczej itp., a z drugiej uwarunkowania ideowe / ideologiczne, kulturowe, polityczne, a także egzystencjalne i emocjonalne całych środowisk i poszczególnych badaczy. Odniesienia te mają wpływ na wybór problemów badawczych, decyzje metodologiczne, oceny projektów badawczych i ich wyników oraz formy i losy publikacji.
Część konwersatoryjna zajęć poświęcona będzie krytycznemu czytaniu autoprezentacji poszczególnych nauk i ich „wirtualnego zaplecza”. Materiałem będą m.in. historie dysydentów naukowych, krytyki / autokrytyki poszczególnych nauk oraz przełomów i zmian paradygmatycznych.
- Prowadzący: Prof. Tomasz Polak